ขณะที่โลกกำลังก้าวเข้าสู่ทศวรรษสุดท้ายก่อนถึงปี 2030 ความตื่นตัวและความกังวลเกี่ยวกับอนาคตของโลกก็ทวีความเข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2025 สมาชิกรัฐสภาจากทั่วโลกเดินทางมารวมตัวกัน ณ สำนักงานใหญ่สหประชาชาติในนิวยอร์ก เพื่อร่วมกันประเมินความคืบหน้าของเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDGs) ซึ่งเป็นแผนปฏิบัติการสำคัญที่โลกตั้งใจจะบรรลุภายในปี 2030 แต่ท่ามกลางความหวังและความพยายาม ผลการประเมินกลับไม่เป็นไปตามที่คาดไว้ บทความนี้จะพาคุณมองไปข้างหน้า สำรวจทิศทางการเปลี่ยนแปลงของโลกและความท้าทายสำคัญที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคต เพื่อร่วมกันทำความเข้าใจและเตรียมพร้อมรับมือกับความเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะมาถึง ท่ามกลางสถานการณ์หนี้สาธารณะโลกที่พุ่งสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง รวมถึงข้อขัดแย้งด้านภาษีและช่องว่างระหว่างเป้าหมายกับการปฏิบัติจริง ส่งผลให้เกิดความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นในการพยายามนำเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDGs) กลับสู่แนวทางที่เหมาะสม การประชุมภายใต้หัวข้อ “การยกระดับการดำเนินการเพื่อเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน: การเงิน สถาบัน และการเมือง“ (Scaling up Action for the Sustainable Development Goals: Finance, Institutions and Politics) ได้เน้นถึงความจำเป็นเร่งด่วนในการปรับปรุงวาระการพัฒนา 2030 โดย Philémon Yang ประธานสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติได้แสดงความกังวลว่า “เรากำลังล้าหลังในการบรรลุเป้าหมาย SDGs เกือบทุกด้าน” รายงานล่าสุดเปิดเผยตัวเลขที่น่าวิตก โดยพบว่ามีเพียง 17% ของเป้าหมาย […]

โลกกำลังเผชิญยุคใหม่แห่งวิกฤตสำหรับเด็กที่ทวีความรุนแรงขึ้นจากความขัดแย้ง ความเหลื่อมล้ำ และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ รายงานฉบับใหม่ล่าสุดจาก UNICEF “Prospects for Children in 2025: Building Resilient Systems for Children’s Futures” ชี้ให้เห็นแนวโน้มสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อเด็กและเยาวชนท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงของโลก ผ่านประเด็นสำคัญ 5 ด้าน ได้แก่ ภูมิรัฐศาสตร์ (Geopolitics) เศรษฐศาสตร์ (Economics) สิ่งแวดล้อมและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (Environment and climate change) เทคโนโลยี (Technology) และธรรมาภิบาลโลก (Global governance) พร้อมนำเสนอแนวทางการแก้ไขที่เป็นรูปธรรม เพื่อสร้างอนาคตที่ดีกว่าสำหรับเด็กทุกคน สถานการณ์ความขัดแย้งทั่วโลกส่งผลกระทบต่อเด็กและเยาวชนในวงกว้าง จากข้อมูลในปี 2023 พบว่ามีเด็กถึง 473 ล้านคน หรือประมาณ 1 ใน 6 ของประชากรเด็กทั่วโลก อาศัยอยู่ในพื้นที่ความขัดแย้งและมีแนวโน้มว่าตัวเลขนี้จะเพิ่มสูงขึ้นในปี 2025 สิ่งที่น่ากังวลคือ การโจมตีโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญต่อชีวิตเด็กและเยาวชนทั้งโรงเรียนและโรงพยาบาลกำลังกลายเป็นเรื่องปกติในพื้นที่ขัดแย้ง สะท้อนให้เห็นถึงการละเมิดกฎหมายระหว่างประเทศอย่างต่อเนื่อง อีกทั้งขาดกลไกบังคับใช้กฎหมายที่มีประสิทธิภาพ ส่งผลให้เด็กและเยาวชนต้องเผชิญกับความเสี่ยงหลายด้าน […]

เมื่อต้นปี 2013 กรุงปักกิ่งประสบกับเหตุการณ์มลพิษทางอากาศที่รุนแรงที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ เมื่อค่าฝุ่นละอองในอากาศวัดได้ถึง 500 – 600 ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตร (µg/m³) ซึ่งเกินมาตรฐานขององค์การอนามัยโลก (WHO) ที่กำหนดไว้ที่ 25 µg/m³ เกือบ 20 – 24 เท่า สถานการณ์ดังกล่าวส่งผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตของประชาชนอย่างกว้างขวาง นำไปสู่การระงับการให้บริการของสนามบิน การหยุดการเรียนการสอนในสถานศึกษา และการเพิ่มขึ้นของผู้ป่วยที่มีอาการทางระบบทางเดินหายใจในโรงพยาบาล “Airpocalypse” เป็นปรากฏการณ์วิกฤตมลพิษทางอากาศที่ได้รับการบัญญัติศัพท์จากคำผสมระหว่าง “Air” (อากาศ) และ “Apocalypse” (หายนะ) สะท้อนให้เห็นถึงความรุนแรงของสถานการณ์มลพิษทางอากาศที่ส่งผลกระทบในวงกว้าง โดยเฉพาะในประเทศจีนช่วงปี 2013 ที่กลายเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญของการตระหนักถึงอันตรายจากฝุ่นละออง PM 2.5 ซึ่งมีขนาดเล็กกว่า 2.5 ไมครอน ด้วยคุณลักษณะทางกายภาพที่สามารถแทรกซึมเข้าสู่ระบบทางเดินหายใจและกระแสเลือดได้โดยตรง ส่งผลให้เกิดความเสี่ยงต่อโรคระบบทางเดินหายใจ โรคหัวใจ และมะเร็งปอด นอกจากผลกระทบต่อสุขภาพแล้ว วิกฤตการณ์นี้ยังส่งผลต่อระบบนิเวศโดยรวม โดยเป็นปัจจัยสำคัญที่เพิ่มความรุนแรงของปรากฏการณ์เรือนกระจกและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ นำไปสู่การทบทวนนโยบายด้านสิ่งแวดล้อมและมาตรการควบคุมมลพิษทางอากาศในหลายประเทศทั่วโลกที่ประสบปัญหาในลักษณะเดียวกัน จีนเริ่มต้นการต่อสู้กับมลพิษทางอากาศอย่างจริงจังในปี 2013 ผ่านแผนควบคุมมลพิษทางอากาศที่มีเป้าหมายและมาตรการชัดเจนในการลดปัญหาฝุ่น PM 2.5 และมลพิษทางอากาศต่าง ๆ ดังนี้ […]

ด้วยความตระหนักถึงการหายไปอย่างรวดเร็วของธารน้ำแข็งจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติได้ประกาศให้ปี 2025 เป็นปีแห่งการอนุรักษ์ธารน้ำแข็งสากล (International Year of Glacier Preservation – IYGP) โดยร่วมมือกับองค์การยูเนสโกและองค์การอุตุนิยมวิทยาโลก (WMO) เพื่อปกป้องแหล่งน้ำจืดที่สำคัญสำหรับประชากรโลกกว่า 2 พันล้านคน ปัจจุบันธารน้ำแข็งและแผ่นน้ำแข็งถือครองน้ำจืดประมาณ 70% ของโลก การสูญเสียอย่างรวดเร็วของแหล่งน้ำเหล่านี้จึงเป็นวิกฤตสิ่งแวดล้อมที่ต้องได้รับการแก้ไขอย่างเร่งด่วน “การละลายของน้ำแข็งและธารน้ำแข็ง คือภัยคุกคามต่อความมั่นคงทางน้ำของมนุษยชาติในระยะยาวซึ่งส่งผลกระทบต่อชีวิตของผู้คนนับล้านทั่วโลก ปีนี้จึงเป็นโอกาสสำคัญที่จะปลุกจิตสำนึกให้ประชาคมโลกตระหนักถึงวิกฤตที่กำลังคืบคลานเข้ามา” – WMO Secretary-General Celeste Saulo สัญญาณเตือนจากธารน้ำแข็งที่กำลังสูญหาย ในปี 2023 มีการสูญเสียธารน้ำแข็งที่รุนแรงที่สุดในรอบ 50 ปี โดยทุกภูมิภาคทั่วโลกที่มีธารน้ำแข็งที่ได้รับผลกระทบจากการละลายอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะในสวิตเซอร์แลนด์ที่สูญเสียมวลธารน้ำแข็งไปถึง 10% ในช่วงเวลาเพียงสองปี ซึ่งสถานการณ์นี้ได้สร้างความกังวลให้กับผู้เชี่ยวชาญจากยูเนสโกเป็นอย่างมาก เนื่องจากแหล่งมรดกโลกที่มีธารน้ำแข็ง 50 แห่ง ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ธารน้ำแข็งเกือบ 10% ของโลกกำลังอยู่ในภาวะวิกฤต และการศึกษาล่าสุดยังได้คาดการณ์ว่า 1 ใน 3 ของแหล่งมรดกโลกเหล่านี้จะหายไปภายในปี 2050 โดยเฉพาะในปี 2024 ที่สถานการณ์ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น เนื่องจากเป็นปีที่ร้อนที่สุดในประวัติศาสตร์ […]

ปี 2024 ได้จารึกหน้าประวัติศาสตร์ด้วยสถิติใหม่ที่น่าตกใจ เมื่อองค์การอุตุนิยมวิทยาโลก World Meteorological Organization (WMO) รายงานว่าอุณหภูมิโลกได้พุ่งทะลุขีดจำกัด 1.5 องศาเซลเซียสเป็นครั้งแรก ฐานข้อมูลนานาชาติจำนวน 6 แหล่ง ได้แก่ HadCRUT5, NOAAGlobalTemp v6, GISTEMP,  Berkeley Earth, JRA-3Q and ERA5 ยืนยันตรงกันว่า อุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลกสูงกว่าระดับก่อนยุคอุตสาหกรรมถึง 1.55 องศาเซลเซียส โดยมีค่าความคลาดเคลื่อนเพียง ± 0.13 องศาเท่านั้น ที่มา : United Nations (2025) “เรากำลังเฝ้าดูประวัติศาสตร์ด้านสภาพภูมิอากาศที่กำลังเกิดขึ้นตรงหน้าไม่ใช่เพียงปีเดียวหรือสองปีที่ทำลายสถิติ แต่เป็นการทำลายสถิติต่อเนื่องยาวนานถึง 10 ปีพร้อมกับการเกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติที่รุนแรงทั้งระดับน้ำทะเลที่เพิ่มสูงขึ้น และการละลายของน้ำแข็ง สาเหตุทั้งหมดนี้มาจากปริมาณก๊าซเรือนกระจกที่พุ่งสูงเป็นประวัติการณ์ซึ่งเป็นผลจากการกระทำของมนุษย์” – WMO Secretary-General Celeste Saulo เมื่อข้อตกลงปารีสถูกท้าทายด้วยอุณหภูมิพุ่งทะลุ 1.5°C ข้อตกลงปารีสถือเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญในการรับมือกับวิกฤตโลกร้อน โดยประชาคมโลกได้ร่วมกันกำหนดเป้าหมายในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกอย่างมีนัยสำคัญ มุ่งรักษาอุณหภูมิเฉลี่ยโลกในระยะยาวให้ต่ำกว่า 2°C และพยายามจำกัดไม่ให้เกิน […]