หน้าแรก

แม้โลกจะก้าวหน้าไปไกลในด้านเทคโนโลยีและเศรษฐกิจ แต่ในระดับครัวเรือนจนถึงระดับโลก ความไม่เท่าเทียมทางเพศยังคงฝังรากลึกอยู่ในชีวิตประจำวัน การล้างจาน ซักผ้า การดูแลผู้ป่วย หรือแม้แต่การเข้าถึงน้ำสะอาดและห้องน้ำ กลับกลายเป็นดัชนีที่สะท้อนถึงความเหลื่อมล้ำที่เราคุ้นชินแต่ไม่ใส่ใจ การซักผ้าอาจดูเป็นเพียงกิจวัตรประจำวันเล็ก ๆ ในบ้าน แต่แท้จริงแล้วกลับเกี่ยวพันกับสุขอนามัยส่วนบุคคล ภาระงานที่ไม่ถูกรับรู้ ไปจนถึงเงื่อนไขทางเศรษฐกิจและโครงสร้างอำนาจในสังคม บทความนี้ชวนสำรวจการซักผ้าในฐานะกิจกรรมเล็ก ๆ ที่สะท้อนความเปราะบางทางสังคมและความไม่เท่าเทียมทางเพศที่แฝงตัวอยู่ในงานบ้านอย่างแนบเนียน ตั้งแต่มิติของแรงงาน สุขอนามัย ไปจนถึงกรอบวัฒนธรรมที่จำกัดบทบาทของผู้หญิงในชีวิตประจำวัน การซักผ้าไม่ใช่เพียงงานบ้าน แต่คือหน้าต่างบานหนึ่งที่เปิดให้เห็นความไม่เท่าเทียมทางเพศที่ฝังแน่นในครอบครัวและสังคม การซักผ้ายังคงเป็นภาระที่ผู้หญิงแบกรับโดยไม่มีค่าตอบแทน ในโลกที่โครงสร้างเศรษฐกิจและสังคมหมุนด้วยหลักการความเสมอภาคและสิทธิมนุษยชน และคำว่า “ความเท่าเทียมทางเพศ” ปรากฏในทุกเวทีระดับโลก แต่ในชีวิตประจำวันการซักผ้ากลับเป็นกิจกรรมหนึ่งที่สะท้อนให้เห็นถึงความไม่เท่าเทียมทางเพศได้ งานที่ต้องใช้แรงและเวลา ยังไม่ถูกรวมอยู่ในระบบค่าจ้าง และยังคงถูกมองว่าเป็นหน้าที่ตามธรรมชาติของผู้หญิง ความเข้าใจนี้ไม่ได้เพียงลดทอนคุณค่าของแรงงานที่ไม่ได้รับค่าตอบแทน แต่ยังสะท้อนโครงสร้างอำนาจที่ถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นอย่างแนบเนียน ข้อมูลจาก European Institute for Gender Equality (2021) แสดงให้เห็นว่า ในบรรดา 3 รูปแบบของงานดูแลที่ไม่ได้รับค่าตอบแทน งานบ้านเป็นกิจกรรมที่มีความไม่เท่าเทียมระหว่างเพศสูงที่สุด รองลงมาคือการดูแลเด็ก และการดูแลผู้สูงอายุหรือผู้มีภาวะเจ็บป่วยเรื้อรัง ซึ่งในกลุ่มผู้หญิงที่มีงานประจำ 91% ใช้เวลาอย่างน้อย 1 ชั่วโมงต่อวันในการทำงานบ้าน ในขณะที่ผู้ชายในสถานะเดียวกันมีเพียง 30% เท่านั้นที่ทำเช่นเดียวกัน […]