

เป้าหมายที่ 11: ทำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ มีความครอบคลุม ปลอดภัย ยืดหยุ่นต่อการเปลี่ยนแปลง และยั่งยืน
การขยายตัวของเมืองกำลังเติบโตอย่างรวดเร็ว โดยสหประชาชาติคาดการณ์ว่า ภายในปี 2593 ประชากรที่อาศัยในเขตเมืองจะมีมากถึงร้อยละ 68 ของประชากรโลก เมืองเป็นแหล่งสำคัญของการจ้างงาน และมีระบบสาธารณูปโภค การคมนาคม และสวัสดิการสังคมที่รองรับ การพัฒนาเมืองที่มีคุณภาพ สภาพแวดล้อมดี ปลอดภัย และอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมจึงเป็นสิ่งสำคัญ การพัฒนาเมืองต้องคำนึงถึงกลุ่มเปราะบาง เช่น ผู้พิการ ผู้สูงอายุ สตรีมีครรภ์ และผู้มีรายได้น้อย เพื่อให้สามารถใช้ชีวิตในเมืองได้อย่างมีคุณภาพและเข้าถึงบริการพื้นฐานอย่างเท่าเทียม การพัฒนาเมืองให้เหมาะสมต่อการอยู่อาศัย มีความครอบคลุม และความปลอดภัยมีแนวโน้มที่ดีขึ้น การลดจำนวนครัวเรือนผู้มีรายได้น้อย ในชุมชนแออัดและลดอัตราคดีอาชญากรรม สถานการณ์ความปลอดภัยของประชาชนก็ดีขึ้น โดยจำนวนประชากรที่ได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติลดลง การจัดการขยะมูลฝอยที่นำกลับไปใช้ประโยชน์ และกำจัดอย่างถูกต้องเพิ่มขึ้น การใช้ประโยชน์จากที่ดินในเมืองมีประสิทธิภาพขึ้น โดยอัตราการเติบโตของประชากรต่ำกว่าการใช้ที่ดิน ข้อจำกัดเรื่องการเข้าถึงระบบขนส่งสาธารณะ ยังคงเป็นปัญหา โดยประชากรในพื้นที่เมืองศูนย์กลางความเจริญไม่สามารถเข้าถึงได้สะดวก มีเพียงกรุงเทพมหานคร ที่มีสัดส่วนประชากรเข้าถึงได้สูงกว่าพื้นที่อื่น ๆ เมืองในพื้นที่ปริมณฑล เช่น นนทบุรี ปทุมธานี และสมุทรสาคร ยังมีสัดส่วนประชากรที่เข้าถึงได้ต่ำกว่าค่าเฉลี่ย สัดส่วนพื้นที่เปิดสาธารณะ ต่อพื้นที่เมืองยังอยู่ในระดับค่อนข้างต่ำ โดยเฉพาะพื้นที่สีเขียว กรุงเทพมหานครมีพื้นที่สีเขียวในอัตราที่ต่ำ และยังมีปัญหามลพิษทางอากาศจากฝุ่นละอองขนาดเล็ก PM2.5 ที่พบปริมาณสูงขึ้น [1] การเข้าถึงระบบขนส่งสาธารณะโดยสะดวก หมายถึงประชาชนที่อาศัยอยู่ใกล้สถานีรถโดยสารประจำทาง รถสองแถวและเรือภายในระยะ 400 เมตร หรืออาศัยอยู่ใกล้สถานีรถไฟ รถไฟฟ้า และรถไฟฟ้าใต้ดิน ภายในระยะ 500 เมตร
เป้าหมายย่อย 11.1
สร้างหลักประกันว่าทุกคนเข้าถึงที่อยู่อาศัยและการบริการพื้นฐานที่เพียงพอ ปลอดภัย ในราคาที่สามารถจ่ายได้และยกระดับชุมชนแออัด ภายในปี 257
เป้าหมายย่อย 11.2
จัดให้ทุกคนเข้าถึงระบบคมนาคมขนส่งที่ยั่งยืน ปลอดภัย ในราคาที่จ่ายได้ พัฒนาความปลอดภัยทางถนน ขยายการขนส่งสาธารณะ และคำนึงถึงกลุ่มคนเปราะบาง
ผู้หญิง เด็ก ผู้พิการ และผู้สูงอายุ ภายในปี 2573
เป้าหมายย่อย 11.3
ยกระดับการพัฒนาเมืองและขีดความสามารถให้ครอบคลุมและยั่งยืนเพื่อการวางแผนและการบริหารจัดการการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์อย่างมีส่วนร่วม บูรณาการและยั่งยืนในทุกประเทศ ภายในปี 2573
เป้าหมายย่อย 11.4
เสริมความพยายามในการปกป้องและคุ้มครองมรดกทางวัฒนธรรมและทางธรรมชาติของโลก
เป้าหมายย่อย 11.5
ลดจำนวนผู้เสียชีวิตและผลกระทบจากภัยพิบัติ รวมถึงภัยพิบัติที่เกี่ยวกับน้ำ ลดความสูญเสียทางเศรษฐกิจเทียบกับ GDP ของโลก โดยมุ่งปกป้องคนจนและคนในสถานการณ์เปราะบาง ภายในปี 2573
เป้าหมายย่อย 11.6
ลดผลกระทบทางลบของเมืองต่อสิ่งแวดล้อมต่อหัวประชากรรวมถึงการให้ความสำคัญกับคุณภาพอากาศและการจัดการขยะมูลฝอย และของเสียอื่น ๆ ภายในปี 2573
เป้าหมายย่อย 11.7
จัดให้มีการเข้าถึงพื้นที่สาธารณะสีเขียวที่ปลอดภัยครอบคลุมและเข้าถึงได้ โดยถ้วนหน้าโดยเฉพาะสำหรับผู้หญิง เด็ก คนชรา และผู้พิการ ภายในปี 2573
เป้าหมายย่อย 11.A
สนับสนุนการเชื่อมโยงเชิงบวกทางเศรษฐกิจ สังคมและสิ่งแวดล้อมระหว่างพื้นที่เมือง รอบเมือง และชนบทโดยการเสริมความแข็งแกร่งของการวางแผนการพัฒนาในระดับชาติและภูมิภาค
เป้าหมายย่อย 11.B
ภายในปี 2563 เพิ่มจำนวนเมืองและกระบวนการตั้งถิ่นฐานที่เลือกใช้นโยบายและแผนบูรณาการ เพื่อความครอบคลุม ประสิทธิภาพในการใช้ทรัพยากร การลดผลกระทบ และการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ มีภูมิต้านทานต่อภัยพิบัติ และดำเนินการตามการบริหารความเสี่ยงจากภัยพิบัติแบบองค์รวมในทุกระดับ ตามกรอบการดำเนินงานเซนได เพื่อการลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติ พ.ศ. 2558 – 2573
เป้าหมายย่อย 11.C
สนับสนุนประเทศพัฒนาน้อยที่สุดรวมถึงผ่านทางความช่วยเหลือทางการเงินและวิชาการในการสร้างอาคารที่ยั่งยืนและมีความต้านทานและยืดหยุ่นโดยใช้วัสดุท้องถิ่น